Scheiß wetter!

Voor ik m'n "dagboek" overtype, even een kleine beschrijving van de huidige toestand: Terwijl het buiten regent alsof het nog nooit geregend heeft, zit ik in een of ander Turks internetcafé tussen allemaal allochtone jonge broeders met keiharde muziek op de achtergrond. Van nature ben ik niet racistisch maar toch hou ik mijn (kleine) rugzak angstvallig tussen mijn benen geklemd. Ik geef nu al een update omdat het dus zo hard regent dat ik helemaal niets kan doen na 21.00; dan zijn de musea (lees: schuilplekken) gesloten. Vrezend voor m'n leven type ik hier dus op een nogal krakkemikkig toetsenbord mijn eerste verhalen. Later geef ik nog een update van Hamburg zelf; ik heb nu geschreven tot de aankomst in Heidelberg. Als er trouwens ergens in dit stukje een y staat in plaats van een z en andersom, dan komt dat doordat die toetsen zijn omgedraaid hier. Tweede "probleem": ik kan geen foto's uploaden in internetcafés dus dat komt later wel.

Dag 1: Den Haag --> Brugge (10.40)

De wekker ging om 8 uur. Slaapdronken bewoog ik me richting badkamer om een laatste douche te nemen voor een maand met beperkte mogelijkheden tot wassen. Haastig pakte ik m'n telefoonlader in en zorgde ik ervoor dat ik echt niets was vergeten. Na een hartstochtelijk afscheid ging ik met Piet richtig station Holland Spoor. Daar deed zich meteen het eerste probleem voor. Een kleine voorgeschiedenis: Op maandag ging ik een koptelefoon kopen aangezien mijn oude nogal matig is. Bij de Media Markt was ik ineens op onverklaarbare wijze mijn pincode vergeten! (Ik geef ING de schuld; ik had m'n pincode vast wel goed!). De cijfers wist ik wel maar de volgorde was me ineens een raadsel. Uiteraard typte ik drie keer fout en werd mijn pas geblokkeerd! Binnen twee dagen you m'n pincode gereset worden. Niet dus. Op het station wilde ik het kaartje kopen toen bleek dat mijn (juiste) pincode wederom onjuist was! We schrijven 9.20 uur. En dus konden we weer terug naar huis. De oplossing: geld overmaken naar moeders rekening en haar pasje meenemen. Dus werd het de volgende trein. Uiteindelijk zit ik nu in de, overigs stampvolle, trein, op een klapstoeltje, omringd door tientalle mensen, te denken aan de maand die volgen gaat. Ik mis thuis nu al. Wat kan ik toch een ongeloofelijk mietje zijn...

Dag 1: Brussel --> Luxemburg (17.10)

Belgen zijn net Surinamers! Ze zijn altijd veels te laat! De trein van Antwerpen naar Brugge: 10 minuten vertraging; van Brugge naar Brussel: 10 minuten; van Brussel naar Luxemburg: 45 minuten vertraging! Ik begin bijna de NS te waarderen. Maargoed, 's middags heb ik natuurlijk ook nog wat gedaan. Ik heb (boring old) Brugge bezocht en bekeken. Deze matige keus had moederlief gemaakt. Wat er te zien valt? Bar weinig. Een paar marktpleinen, wat Japanners met fototoestellen groter dan hun hoofd en zogenaamd bloed van Jezus. De algehele sfeer die er heerste (in tegenstelling tot hier), was wel goed. Uiteraard heb ik frieten voor lunch gehad. Uiteindelijk heb ik op het station een foto kunnen maken van een plaatselijke krant. Nu op naar Luxemburg...

Dag 1: Luxemburg station (21.05)

Door de vertraging kwam ik pas aan om 20.30. Ik had twee opties: De nachtrein naar Stuttgart via Metz van 22.15 nemen of het enige hostel zien te vinden. Ik had van Piet begrepen dat Luxemburg niet extreem spannend was en dus koos ik voor de eerste optie. Voor twintig euro kon ik (proberen te) slapen op een bed en morgen(heel)vroeg in Stuttgart zijn. Het enige wat ik dus van Luxemburg heb gezien was het station en een blik uit het raam van het station. Dit kwam vooral doordat het bagagedepot om negen uur dicht ging (diepe zucht). Daardoor kon ik niet even snel de stad in gaan. De Belgen hebben dus de twee mislukking veroorzaakt. Verder ben ik erachter gekomen dat mijn Frans zuigt en de mensen in Luxemburg echt stinkend rijk zijn. Ze moeten €1,10 (!) betalen voor een bezoekje aan het toilet op het station.

Dag 1: Metz station (23.40)

Het zit echt totaal niet mee. In eerste instantie zou de trein richting Stuttgart om 23.53 uur vanaf Metz vertrekken, nu is dat 0.34 uur. Wederom vertraging dus. In eerste instantie stond er zelfs helemaal niets op het bord. Met twee Amerikaanse meisjes die hadden gestudeerd in Metz voor 5 maanden heb ik uitgezocht hoe het zat. Nu zitten we hier met z'n drietjes op een koud, totaal desolaat, station, te wachten op een trein.

Dag 2: Heidelberg station (6.00)

Het wordt net licht en ik heb er al twee treinreizen opzitten. De nachttrein naar Stuttgart was voornamelijk slapeloosheid en een zwaar snurkende Spanjaard onder me. Het resultaat: ongeveer 1 à 2 uur slaap. Op weg naar Heidelberg zat ik in een hogesnelheidslijn en was ik er in een half uur. Omdat het regent (het bleek later de hele dag, en de komende 3 dagen waar ik ook heen ga te regenen) en alles pas open gaat om 10 uur, zit ik hier in een café een poging te wagen wakker te blijven/worden met behulp van een XL koffie (XL op z'n Duits is XXXL op z'n Nederlands).

Dag 2: Heidelberg centrum (9.30)

Wat een ***weer. Dankzij de regen moet ik wel de twee enige ietwat interessante musea bezoeken om droog te blijven. Helaas gaan die ook nog eens pas om 10 uur open. Nu dus maar wéér een bak koffie drinken.