Scandinavie is een koud paradijs

Uitgeput en met een kapotte knie zit ik hier in een Tsjechies internetcafe (wederom geen accenten, sorry) als een echte Nederlander met 10% korting te internetten vanwege een of andere folder die ik heb gekregen. De route is een klein beetje aangepast (niet verkleind!); de reden volgt later. Hier volgen alle verhalen die ik kan typen in de 25 minuten die ik nog over heb.

Dag 5: Stockholm -> Oslo (12.05)

Vier uur zit ik nu in deze trein en het enige wat ik uberhaupt kan doen is naar buiten kijken. Deze zes uur durende treinreis bevat de meest adembenemende taferelen die ik heb gezien. Mijn ogen worden als door een magneet naar het raam getrokken. Het spoor is aangelegd door dichtbegroeide naaldwouden, over groene heuvels, door dalen bevlekt met houten huisjes en over gigantische, kraakheldere meren waarin ieder dennenaaldje in wordt weerspiegeld. Alsof het zo moest zijn brak ook nog eens de zon dor, waardoor alles nog mooier werd. Heel Zweden glinsterde dankzij de zonnestralen die uiteenbraken op de achtergebleven regen- en dauwdruppels. Scandinavie is nu op z'n mooist. Het is zelfs jammer dat ik al over de helft van deze treinreis ben. Ik moet nog eens terugkomen hier.

Dag 5: Oslo (20:25)

Ik weet niet zeker of nou blij of wat minder blij moet zijn. Aan de ene kant heb ik vandaag een prachtige treinsreis gemaakt, schijnt de zon en is het warm, maar aan de andere kant heb ik maar een mogelijke boeking kunnen doen die niet echt in mijn voordeel werkte. Er was geen nachttrein tussen Oslo & Stockholm en dus moest ik voor de derde keer op rij een hostel boeken. De trein naar Stockholm gaat daarnaast pas om 15.40 uur morgenmiddag. De nachttrein naar Malmo sluit daar dan wel direcht op aan. Vervolgens sluit daar ook direcht een trein naar Kopenhagen op aan. Al met al ben ik dus richting Berlijn maar zestien uur bezig met reizen wat relatief weinig is. Het jammere ervan is dat Stockholm dus niet meer in de agenda kan voorkomen. Dit is pas de eerste (en hopelijk ook enige) echte mislukking die volgt door het strakke schema van 30 steden in 30 (eigenlijk 31 trouwens) dagen. Oslo dan weer wel. Oslo is een gekke stad. Gloednieuw gaat hand in hand met oud en vervallen. Een oude kerk staat bijvoorbeeld in een modern winkelcentrum. Daarnaast belemmerden bijvoorbeeld hijskranen het zicht op een schitterend fjord. Een ander contrast is dat tussen rijk en arm. De bmw's en porches rijden je op iedere straathoek over de sokken terwijl er op het zelfde moment een bedelaar aan je mauw trekt. Voor een paar kronen (ongeveer het equivalent van vijf euro) heb ik een CD gekocht van een zwerver die buitengewoon goed Engels kon en zeer vriendelijk was. Zulk 'gedrag' moet je belonen. Het kan ook anders. 's Avonds ben ik letterlijk drie keer aagesproken in een half uur met de vraag of ik wat "to smoke" wilde kopen. Dat hoefde ik niet; ik zei dat ik uit Nederland en dat vonden ze dan weer machtig mooi. Toen besloot ik maar terug te gaan naar het hostel. Morgen ga ik het fort en oude vikingsschepen bekijken voor ik weer in de trein stap.

Dag 6: Oslo (11.55)

Af en toe kan ik mezelf wel voor de kop slaan. Nadat ik het fort had bezocht wilde ik de bus nemen naar het schiereiland met de vikingdingen. Toen bedacht ik me dat de laatste kronen die ik daarvoor nodig had (in de bus kan je natuurlijk niet pinnen) aan die muzikale zwerver had gegeven; stom. Ik weiger het minimum van 500 kronen te pinnen voor een bedrag van 25 kronen. Wisselkantoren willen pas vanaf 50 euro wisselen; dat kan dus ook niet. Nu moet ik dus nog drie uur de tijd gratis zien te doden.

Dag 6: Oslo > Stockholm (20:15)

Op zo'n driekwart van de reis terug moet ik nog eens mijn woorden over scandinavie bevestigen. Het landschap is (bij zon) idyllisch (spelling?), schilderachtig en uniek. Dat maakt het reizen zelf ook gewoon leuk. Het fort in Oslo was trouwens wel oke. Het was niet echt het beloofde Middeleeuwse doolhof maar het ademde wel die sfeer. Vanaf de aarde kasteelwallen kon ik bovendien genieten van een prachtig uitzicht dat me ook deels weer werd ontnomen door een Titanic II. Nu heb ik vooral honger.

Dag 6: Stockholm (22:25)

Karma mag weer blij zijn met me. Hopelijk brengt dit een iets voorspoedigere reis in de toekomst. een Italiaanse backpacker vroeg om een vinger en ik gaf hem m'n hele hand. Hij vroeg of ik een goedkoop hotel wist. Ik raadde hem degene waar ik was geweest aan en gaf hem daarna al m'n lonely planet printjes mee. Daarop tekende ik hoe die moest lopen. Hij was me zeer dankbaar (grazie grazie). Wat me verder is opgevallen is dat er echt overal Nederlanders zijn. Vandaag stonden in de twee douches naast de mijne twee Nederlandse grieten, gisteren zaten twee Nederlandse oude vrouwjtes achter me en eergisteren lag ik bij twee Nederlanders op een kamer. In Neumunster was dus als een Nederlander en verder heb ik nog twee (ex-)studenten gesproken die in Nederland hebben gestudeerd. Onder wie dus dat meisje uit Taiwan. De plaag groeit als een vlek olie in de Mexicaanse golf.

Dag 6: Stockholm (23:00)

Karma laat nu al van zich spreken. Dit is geen trein met veels te veel bedden in een kleine ruimte maar een hotel op wielen. Scandinavie is zo'n beschaafd en ontwikkeld gebied! Ik ben verliefd geworden op een heel volk (Dat ook de meisjes nog eens gemiddeld zeer mooi zijn helpt ook). Een paar honderd kilometer naar het Zuiden en de beschaving (en het vrouwelijke schoon) is ineens verdwenen. In de Duitse slaaptrein kon je je, letterlijk, niet omdraaien; hier heb je een perfect bed, een wastafel en lig je met z'n tweetjes op een 'kamer' in plaats van met z'n zessen. Kleerhangers, muziekzenders, flessen met drinkwater, echt alles is aanwezig; zelfs een douche (per wagon). Ik ben met stomheid geslagen.